بلاگ
مقالات
مــحصـــولات جــدیــد
مشــاوره تلفنـــی رایــــگان
در زمینه انواع وسایل مورد نیاز کوهنوردی، طبیعت گردی و کمپینگ به شما مشاوره تلفنی رایگان می دهیم.
"*"فیلدهای ضروری را نشان می دهد
آخرین مطالب
132 مورد از اصطلاحات کوهنوردی که باید بدانید!
- تیم تولید محتوا حافظ
- آموزش های کوهنوردی
آشنایی با اصطلاحات کوهنوردی در شرایط سخت و بحرانی به شما کمک کند تا قبل از اینکه برای این ورزش نه چندان راحت آماده شوید، آگاهی های لازم در این حوزه را داشته باشید. برخی از اصطلاحاتی که ممکن است به کارتان بیاید، به دسته های مختلفی مثل ابزار و تجهیزات، فنی، ایمنی و امداد و واژه های مربوط به کوه و طبیعت تقسیم می شود که می توان به مثال هایی مانند کوه، قله، گذرگاه، سنگ نوردی، یخ نوردی، کوله پشتی و چادر اشاره کرد که هرکدام معانی مختلف و کارایی خاصی خواهند داشت.
در این مقاله می خوانید:
نمایش
اصطلاحات مربوط به ابزار و تجهیزات کوهنوردی
قبل از گام نهادن در مسیرهای کوهنوردی، باید بدانیم کوهنوردی چیست و چه تفاوتی با یک پیاده روی ساده دارد. کوهنوردی ترکیبی از مهارت، برنامه ریزی و تجهیزات تخصصی است. آشنایی با ابزارهای این حوزه نه تنها امکان موفقیت را افزایش می دهد و در شرایط بحرانی کمک رسان خواهد بود. در این بخش با پرکاربردترین تجهیزات کوهنوردی و کاربرد هریک به طور مختصر و کوتاه آشنا می شویم.
1. کوله پشتی (Backpack)
وسیله ای که برای حمل تجهیزات ضروری، خوراک و آب طراحی گردیده، کوله پشتی کوهنوردی بوده که بسته به میزان صعود در اندازه های مختلف تولید گردیده است.
2. چادر کوهنوردی (Tent)
وسیله ای که قابل حمل برای استراحت و محافظت در برابر باد است، چادر کوهنوردی بوده که از شما دربرابر باران و سرمای شب هنگام در کوهستان محافظت می کند.
3. کلاه ایمنی (Helmet)
کلاه ایمنی از لوازم کوهنوردی بوده و برای محافظت از سر در برابر سقوط سنگ، یخ و ضربات احتمالی هنگام صعود یا فرود از کوه خواهد بود.
4. چاقو کوهنوردی (Climbing Knife)
چاقوی کوهنوردی ابزاری کوچک، تیز و چندکاره است که در موقعیت های نجات یا استفاده غذایی به کار رفته و جزو وسایل کمپینگ می باشد.
5. کفش کوهنوردی (Hiking Boots)
کفش کوهنوردی، پوششی مستحکم برای محافظت از پاها و ایجاد ثبات در زمین های سنگلاخی یا لغزنده است.
6. نرده یخ (Ice Axe)
نرده یخ، وسیله ای چند منظوره برای صعود از سطح یخ زده، تعادل و توقف در صورت لغزش می باشد.
7. یخ شکن (Crampon)
یخ شکن، شاخه هایی فلزی هستند که زیر کفش بسته می شوند تا چسبندگی لازم بر روی یخ و برف ایجاد کنند.
8. طناب (Rope)
طناب، اصلی ترین وسیله برای ایجاد ایمنی در صعود، فرود و عبور از مسیرهای پرخطر محسوب می شود.
9. کارابین (Carabiner)
کارابین، قلاب های فلزی با ضامن مخصوص برای اتصال سریع و ایمن طناب می باشد.
10. گیره طناب (Rope Clamp)
گیره طناب، وسیله ای برای بالا رفتن از طناب است که بدون لغزش، امکان صعود را بیشتر می کند.
11. کفش یخ نوردی (Ice Climbing Boots)
کفش های یخ نوردی با ساختار سخت تر از مدل های کوهنوردی معمول برای مقابله با سرما و یخ ساخته شده اند.
12. دستکش کوهنوردی (Climbing Gloves)
دستکش کوهنوردی محافظی برای دست ها در برابر سرما، ساییدگی طناب و زخم های احتمالی هستند.
13. اسندر (Ascender)
اسندر، ابزاری مکانیکی برای بالا رفتن از طناب است که به شدت در مسیرهای عمودی کاربرد دارد.
14. ابزار حمایت (Belay device)
ابزار حمایت، وسیله ای برای کنترل طناب در هنگام حمایت از نفر بالا یا پایین و جلوگیری از سقوط آنان است.
15. کفش سنگ نوردی (Climbing Shoe)
کفش سنگنوردی با کفی چسبنده و طراحی خاص برای حرکت دقیق روی سطوح سنگی و شکاف ها می باشد.
16. کرامپون (Crampons)
کرامپون، ابزاری فلزی برای نصب روی کفش که کمک می کند افراد روی یخ و برف بدون لغزش حرکت کنند.
17. دیزی چین (Daisy chain)
دیزی چین، نوارهای پارچه ای با حلقه های متوالی برای اتصال تجهیزات می باشد.
18. کارگاه ددمن (Deadman anchor)
کارگاه ددمن، تثبیت کننده ای است که در برف دفن می شود و برای ایجاد ایمنی کاربرد دارد.
19. طناب دوبل (Double ropes)
طناب های دوبل، دو طناب نازک و مستقل که برای کاهش فشار و افزایش ایمنی در صعود های طولانی استفاده می گردند.
20. درای تولینگ (Dry-tooling)
درای تولینگ، فنی خاص است که در آن ابزار یخ نوردی برای صعود از سنگ خشک نیز به کار می رود.
21. دینامومتر (Dynamometer)
دینامومتر، دستگاهی است که برای اندازه گیری نیرو در سیستم های حمایتی یا ابزارهای سنگ نوردی استفاده می شود.
22. لوازم شب مانی (Camping Gear)
لوازم شب مانی، مجموعه ای از وسایلی هستند که شامل زیرانداز، بهترین چراغ کمپینگ، ابزار گرمایشی و ظروف برای ماندن در کوهستان هستند.
23. پالتو (Jacket)
پالتو، لایه و لباسی مقاوم در برابر باد و سرما است که به تنظیم دمای بدن در هوای سرد کمک می کند.
24. کلاه کوهنوردی (Climbing Hat)
کلاه کوهنوردی، سبک و گرم برای محافظت از سر در برابر آفتاب، باد و سرما می باشد.
25. چراغ قوه (Flashlight)
اگر برای شما نیز سوال است که بهترین چراغ قوه پیشانی یا دستی چیست، باید گفت که منبع نور قابل حمل برای دید بهتر در شب یا فضاهای تاریک مانند غارها و شکاف ها است.
26. کیسه خواب (Sleeping Bag)
کیسه خواب، پوششی عایق برای خوابیدن در دمای پایین است که بدن را گرم نگه می دارد.
27. آچار (Wrench)
آچار، ابزاری برای تعمیر یا سفت کردن پیچ و مهره در تجهیزات فنی خواهد بود.
28. دستگاه جرثقیل (Pulley)
دستگاه جرثقیل، چرخ یا ماشین دنده ای است که با قابلیت کاهش نیرو که در سیستم های حمل بار یا نجات به کار می رود.
29. آب بند (Waterproof)
آب بند، لایه ای مقاوم در برابر نفوذ آب است که مناسب برای پوشش لباس یا کیف پشتی می باشد.
30. کلاه آفتابی (Sun Hat)
کلاه آفتابی، دارای نقاب بلندی است که مانع آفتاب سوختگی و گرمازدگی در روزهای بلند می شود.
31. بند یخ شکن (Crampon Strap)
بند یخ شکن، نوارهای تنظیمی برای نصب ایمن کرامپون روی انواع مختلف کفش می باشد.
32. پایه چادر (Tent Peg)
پایه چادر، میخ هایی برای ثابت کردن چادر روی زمین است که در برابر باد و رطوبت مقاوم هستند.
33. رژ لب ضد آفتاب (Sunscreen Lip Balm)
رژ لب ضد آفتاب، محافظی برای لب ها در برابر اشعه UV است که از خشک شدن و ترک خوردگی جلوگیری می کند.
34. بطری آب (Water Bottle)
بطری آب، ظرفی سبک و مقاوم برای نگهداری و حمل آب آشامیدنی در طول مسیر کوهنوردی است.
35. پودر ضد لغزش (Anti-slip Powder)
پودر ضد لغزش، ماده ای برای خشک نگه داشتن دست ها است که در صعودهای فنی یا سنگ نوردی کاربرد ویژه دارد.
36. کمپرسور هوای فشرده (Compressed Air Pump)
کمپرسور هوای فشرده، وسیله ای برای باد کردن سریع لوازم بادی مانند زیرانداز یا پاک سازی ابزار است.
اصطلاحات مربوط به کوه و طبیعت
برای درک عمیق تر از محیط کوهستان، آشنایی با اصطلاحات کوهنوردی که به عوارض زمین و پدیده های طبیعی مرتبط هستند، ضروری است. در ادامه، به بیان اصطلاحات مربوط به کوه و طبیعت می پردازیم.
37. کوه (Mountain)
کوه، بلندترین شکل زمین است که با ارتفاع زیاد از سطح دریا، اغلب دارای قله و شیب های متعدد می باشد.
38. قله (Summit)
قله، بالاترین نقطه یک کوه است که هدف اصلی بسیاری از صعودها محسوب می شود.
39. تپه (Hill)
تپه، برآمدگی کوچکتر از کوه با شیب ملایم بوده که مناسب برای کوهنوردی های سبک می باشد.
40. دره (Valley)
دره، فضایی فرو رفته میان کوه ها یا تپه ها است که معمولا رودخانه ای از آن عبور می کند.
41. غار (Cave)
غار، فضای تو خالی در دل کوه یا صخره است که از فرسایش طبیعی یا فعالیت های آتشفشانی شکل می گیرد.
42. یخچال طبیعی (Glacier)
یخچال، طبیعی توده ای عظیم از یخ فشرده شده است که به آرامی در شیب کوهستانی حرکت می کند.
43. دشت (Plain)
دشت، سطحی هموار و وسیع است که در مجاورت کوه ها محل اردوگاه یا آغاز مسیر می باشد.
44. کوهپایه (Base of the Mountain)
کوهپایه، نقطه آغازین صعود و جایی که شیب های اصلی کوه از زمین مسطح جدا می شوند، است.
45. آبالاکوف (Abalakov thread)
آبالاکوف، روشی برای ایجاد کارگاه در یخ به کمک دو سوراخ متقاطع و یک حلقه طناب می باشد.
46. استارت آلپی (Alpine start)
استارت آلپی، حرکت در ساعات پیش از طلوع برای بهره برداری از شرایط پایدار و هوای خنک می باشد.
47. برگشرند (Bergschrund)
برگشرند، شکافی در ابتدای یخچال است که میان یخ ساکن و در حال حرکت ایجاد می شود.
48. گردنه (Col)
گردنه، پایین ترین بخش بین دو قله است که گذرگاه طبیعی میان دو دره نیز محسوب می شود.
49. نقاب (Cornice)
نقاب، لبه های برفی و معلق در کناره قله ها است که معمولا ناپایدار و خطرناک هستند.
50. شکاف نوردی (Crack climbing)
شکاف نوردی، فنی برای صعود از دیواره هایی که دارای ترک های طبیعی عمودی یا افقی هستند، می باشد.
51. تنوره یا دودکش (Chimney)
تنوره یا دودکش، فضای باریکی میان دو دیواره که کوهنورد با فشردن بدن خود به طرفین، صعود می کند.
52. کراکس (Crux)
کراکس، سخت ترین و فنی ترین بخش یک مسیر صعود است که چالش اصلی آن محسوب می شود.
53. بیواک (Bivouac)
بیواک، محل توقف شبانه بدون چادر در فضای باز یا در یک پناهگاه طبیعی است.
54. بیگ وال (Big wall)
بیگ وال، دیواره های سنگی بسیار مرتفع است که صعود آن ها معمولا چندین روز به طول می انجامد.
55. شیب (Slope)
شیب، سطحی با زاویه بوده که با میزان درجه انحنا، نوع مسیر و میزان سختی را نشان می دهد.
56. شیب تند (Steep Slope)
شیب تند، سطحی با زاویه بالا است که عبور از آن نیازمند مهارت بالا و تجهیزات ایمنی است.
57. رودخانه کوهستانی (Mountain Stream)
رودخانه کوهستانی، رودهای باریکی است که از ارتفاعات سرچشمه می گیرند و معمولا جریان سریعی دارند.
58. آبشار (Waterfall)
آبشار، ریزش ناگهانی آب از ارتفاع زیاد است که در مسیرهای کوهستانی جلوه زیبایی دارد.
59. جنگل کوهستانی (Mountain Forest)
جنگل کوهستانی، پوشش گیاهی متراکم در دامنه های میانی کوه ها است که محل زیست متنوعی را فراهم کرده است.
60. خط الرأس (Ridge)
خط الراس، مسیر باریکی در بالاترین قسمت کوهستان است که بین دو شیب قرار دارد.
61. یخ زده (Frozen)
یخ زده، وضعیتی از سطح زمین، آب یا شیب است که بر اثر دمای پایین کاملا منجمد شده است.
62. دیواره (Wall)
دیواره، سطحی عمودی یا نزدیک به آن است که دارای سنگ یا یخ بوده و نیاز به تکنیک های فنی برای صعود دارد.
63. بلندترین نقطه (Highest Point)
بلندترین نقطه، بیشینه ارتفاع یک ناحیه یا قله ای خاص که معمولا هدف نهایی صعود می باشد.
64. کمین گاه (Overhang)
کمین گاه بخشی از دیواره است که به جلو کشیده شده و عبور از آن نیاز به قدرت بالای بدنی دارد.
65. چاله (Pit)
چاله، گودالی طبیعی یا فرسایشی بوده که در مسیرها ممکن است پنهان مانده و خطرناک باشد.
66. غار یخی (Ice Cave)
غار یخی، تشکیل شده در دل یخچال ها است که ساختار داخلی آن از یخ و بلورهای انجماد شکل گرفته است.
67. آبراه (Watercourse)
آبراه، مسیری برای جریان آب است که ممکن است به صورت طبیعی یا فرسایشی در مسیر دیده شود.
68. پناهگاه (Shelter)
پناهگاه، ساختمانی کوچک یا طبیعی برای استراحت که در برابر طوفان یا اقامت شبانه از شما حفاظت می کنند.
69. چشمه کوهستانی (Mountain Spring)
چشمه کوهستانی، منبع آبی طبیعی است که از دل کوه خارج می شود و آب تازه و سرد تامین می کند.
70. برف چال (Snowfield)
برف چال، منطقه ای وسیع پوشیده از برف دائمی است که معمولا در ارتفاع بالا دیده می شود.
71. برف سنگ (Snow Boulder)
برف سنگ، توده ای از برف فشرده شده و یخ زده است که گاهی بر اثر رانش یا طوفان از بالا سرازیر می شود.
72. گسل (Fault)
گسل، شکاف های زمین شناسی در دل کوه است که سبب ناپایداری زمین شود.
73. پایین افتادگی (Drop)
پایین افتادگی، کاهش ناگهانی ارتفاع زمین است که گاهی به صورت پرتگاه یا ریزشگاه ظاهر می شود.
74. کوه دودی (Volcano)
کوه دودی، کوهی با دهانه آتشفشانی که ممکن است فعال، نیمه فعال یا خاموش باشد.
اصطلاحات فنی کوهنوردی
برای درک بهتر فنون و تکنیک های کوهنوردی، شناخت دقیق اصطلاحات کوهنوردی در بخش فنی ضروری است. در ادامه به بررسی این واژه های فنی در کوهنوردی می پردازیم.
75. گذرگاه (Pass)
کوهنوردان از گذرگاه که یک مکان است برای عبور از یک دامنه به دامنه دیگر استفاده می کنند.
76. آسیب دیدن (Injury)
در صورت بی احتیاطی یا سقوط، فرد ممکن است دچار آسیب جسمی شود.
77. افتادن (Fall)
اگر حمایت مناسب و مراقبت اساسی نباشد، کوهنورد احتمالا سقوط کرده یا می افتد.
78. مقاومت (Resistance)
کلمه مقاومت در زمان پایداری بدن در شرایط دشوار کوهستان باید در برابر خستگی و سرما استفاده می شود.
79. صعود (Ascent)
به بالا رفتن از کوه و رسیدن به مکان مورد نظر یا قله، صعود می گویند.
80. فرود (Descent)
به پایین رفتن از کوه یا برگشتن از مسیر رفته، فرود می گویند.
81. سنگ نوردی (Rock Climbing)
در سنگ نوردی، ورزشکار با استفاده از تکنیک و ابزار مخصوص از دیواره صخره بالا می رود.
82. یخ نوردی (Ice Climbing)
در فعالیت یخ نوردی، فرد باید روی دیواره های یخ زده با ابزارهایی مانند یخ تبر حرکت کند.
83. صعود آزاد (Free Climbing)
در صعود آزاد، کوهنورد از نیروی بدن خود برای بالا رفتن استفاده می کند و از ابزار فقط برای ایمنی بهره می برد.
84. فرود با طناب (Rappelling)
در این حالت کوهنورد با کمک ابزار حمایت، به وسیله طناب از ارتفاع پایین می آید.
85. جهت گیری (Orientation)
فرد باید با استفاده از نقشه و قطب نما مسیر خود را پیدا کند تا گم نشود که به آن جهت گیری می گویند.
86. گذر از شکاف یخ (Crevasse Crossing)
کوهنوردان باید با دقت کامل از روی شکاف های عمیق یخی که ممکن است در دل کوه ایجاد شوند عبور کنند تا ایمن بمانند.
87. ریزش سنگ (Rockfall)
در صورت گرم شدن هوا، سنگ ها ممکن است از ارتفاع رها شده و سقوط کنند که کوهنورد باید حواس خود را جمع کرده و شرایط را ایمن سازد.
88. استراحتگاه (Rest Stop)
استراحتگاه به مکانی گفته می شود که تیم باید در نقاط مشخص در آنجا توقف کنند تا بدن ها فرصت بازیابی و استراحت پیدا کند.
89. دیواره نوردی (Wall Climbing)
در دیواره نوردی، کوهنورد باید با دقت بالا از سطحی عمودی صعود کند.
90. کوه نوردی با یخ (Ice Mountaineering)
کوهنوردی با یخ به حالتی گفته می شود که فرد باید مسیرهای یخ زده را طی کند و در عین حال به شرایط آب و هوایی توجه داشته باشد.
91. اصول ایمنی (Safety Rules)
کوهنورد موظف است همیشه اصول ایمنی که سری قوانین برای مراقبت و صعود است را رعایت کند تا از خطرات جلوگیری گردد.
92. نقاط حساس (Critical Points)
در مسیر، نقاطی وجود دارد که فرد باید با تمرکز و مهارت بالا از آن عبور کند که به آن نقاط حساس می گویند.
93. تکنیک سطحی (Surface Technique)
در مسیرهای کم عمق برفی، کوهنورد باید از تکنیک های خاصی مانند تکنینک سطحی برای گام برداشتن استفاده کند.
94. مکان یابی (Locating)
در شرایط مه یا برف، کوهنورد باید بتواند موقعیت خود را به درستی تشخیص دهد که این کار به کمک مکان یابی انجام می شود.
95. بازیابی (Recovery)
بازیابی به حالتی گفته می شود که فرد پس از فعالیت شدید به آن نیاز دارد.
96. ارتفاع سنج (Altimeter)
کوهنورد می تواند با کمک ارتفاع سنج که ارتفاع فعلی را از سطح دریا محاسبه می کند، اطلاعات مورد نظر را به دست آورد.
97. دستورالعمل صعود (Climbing Route Instructions)
قبل از شروع مسیر، فرد باید دستورالعمل صعود که شامل اقدامات ویژه برای رفتن مسیری مشخص و دوری از خطرات است را مطالعه کرده و بر اساس آن برنامه ریزی کند.
اصطلاحات مربوط به ایمنی و امداد
در هر صعود کوهنوردی، اصطلاحات کوهنوردی که به ایمنی و امداد مرتبط هستند، نقشی کلیدی در حفظ جان و سلامت افراد ایفا می کنند. در ادامه، به بررسی برخی واژه های مربوط به این موضوع می پردازیم.
98. ایستگاه امدادی (Emergency Station)
در ایستگاه امدادی خدمات فوری پزشکی، نجات و پشتیبانی وجود دارد و در مواقع حادثه، کوهنوردان باید خود را به ایستگاه امدادی برسانند تا از خدمات فوری بهره مند گردند.
99. پناهگاه اضطراری (Emergency Shelter)
پناهگاه اضطراری به مکانی گفته می شود که در شرایط ناگهانی جوی یا حوادث، افراد می توانند در این مکان پناه گرفته و منتظر کمک بمانند.
100. پوشش ایمنی (Protective Gear)
پوشش ایمنی به تجهیزات و لباس هایی گفته می شود که برای محافظت از فرد در برابر خطرات تهیه شده تا از بدن خود در برابر آسیب های احتمالی محافظت کند.
101. استفاده از ماسک (Use of Mask)
در ارتفاعات یا هوای آلوده، فرد باید ماسک را بر صورت بگذارد تا تنفسش دچار مشکل نشود.
102. تعیین سلامت گروه (Group Health Check)
مدیر گروه باید به صورت زمانی و دوره ای وضعیت جسمی اعضا را بررسی کند تا تصمیمات لازم را اتخاذ کند.
103. امداد هوایی (Aerial Rescue)
در شرایط وخیم، بالگردهای امدادی در هوا باید برای انتقال مصدومان وارد عمل شوند.
104. تجهیزات حفاظتی (Protective Equipment)
هر کوهنورد باید پیش از صعود، تجهیزات حفاظتی خود که شامل مواردی هستند که از او در برابر خطرات محافظت می کنند، بررسی و آماده کند.
105. دستگاه تنظیم ارتفاع (Elevation Adjustment Device)
این وسیله به بدن کمک می کند که به تدریج با فشار ارتفاع سازگار شده و از شوک ارتفاع جلوگیری شود.
106. کمک های اولیه (First Aid)
در زمان آسیب دیدگی، هم تیمی ها باید با استفاده از جعبه کمک های اولیه که شامل وسایل بهداشتی و ضد عفونی کننده است، اقدامات فوری را شروع کنند.
107. اعزام امداد (Rescue Operation)
اعزام امداد به فرآیند ارسال تیم های نجات گفته می شود که در صورت وقوع حادثه، باید به سرعت عملیات امداد را از طریق مراکزی در این راستا آغاز کرد.
108. تیم نجات (Rescue Team)
گروه های تخصصی باید با تجهیزات کامل برای نجات مصدومان وارد منطقه شوند که به آن تیم نجات می گویند.
109. دستگاه ارتباطی (Communication Device)
کوهنورد باید از طریق بی سیم یا سایر ابزارها و دستگاه های ارتباطی، ارتباط خود با گروه یا امدادگران را حفظ گرداند.
110. آلارم ایمنی (Safety Alarm)
در صورت تشخیص خطر، دستگاه باید هشدار لازم را صادر کند تا گروه اقدامات فوری انجام دهد که به این وسیله آلارم ایمنی می گویند
111. گواهی ایمنی (Safety Certification)
کوهنوردان باید دوره های مربوط به ایمنی را بگذرانند تا گواهی لازم برای صعود حرفه ای را دریافت کنند.
112. سیم کشیدن (Rope Tracing)
در مسیرهای خطرناک، باید طناب را با دقت کشید تا مسیر مشخص شود که به این کار سیم کشیدن می گویند.
در شرایط تاریک، کوهنورد باید با چراغ پیشانی و نقشه مسیر خود را پیدا کند و از مسیر خارج نشود.
114. آسیب دیدگی پا (Foot Injury)
در صورت فشار یا لغزش، ممکن است عضوی از تیم دچار جراحت پا شود و نیاز به استراحت داشته باشد.
115. شوک حرارتی (Heat Shock)
بدن اگر به طور ناگهانی در معرض گرمای شدید قرار گیرد، ممکن است دچار شوک حرارتی شده و بیهوش گردد.
اصلاحات مربوط به شرایط جوی و محیطی در کوه
بسیاری از اصطلاحات کوهنوردی که به وضعیت آب و هوا مربوط می شوند. شناخت دقیق شرایط جوی از جمله مهمترین مهارت هایی است که هر کوهنورد باید در آن تسلط داشته باشد. در ادامه، با این واژه ها و اصطلاحات آشنا می شویم.
116. برف ریزی (Avalanche)
زمانی که لایه های برف از شیب جدا می شوند، برف ریزی رخ داده و می تواند مسیر را به کلی مسدود کند.
118. خطر ریزش بهمن (Avalanche Risk)
خطر ریزش بهمن در برخی نقاط کوهستان وجود دارد و کوهنورد باید این مناطق را ارزیابی کند تا از ورود به بخش های خطرناک دوری شود.
119. گرمای شدید (Heatwave)
گرمای شدید هنگام داغ شدن سطح زمین در اثر تابش خورشید ایجاد می شود و در برخی فصول می تواند باعث دهیدراته شدن بدن شده و ادامه مسیر را دشوار کند.
120. هوای سرد (Cold Weather)
وقتی هوا سرد باشد، کوهنوردان باید لباس مناسب بپوشند تا از افت دمای بدن جلوگیری شود.
121. یخبندان (Frost)
هنگامی که دمای هوا به زیر صفر می رسد، سطوح مختلف ممکن است یخ بزند، یخبندان ایجاد شود و خطر لغزش افزایش پیدا کند.
122. گوشه دمایی (Thermal Edge)
در مرز دماهای متغیر، بدن ممکن است دچار شوک حرارتی شده و به تغییرات ناگهانی عادت نداشته باشد که به آن گوشه دمایی می گویند.
123. شعاع دید (Visibility Radius)
در شرایط نامساعد جوی، شعاع دید کاهش می یابد و حرکت در مسیر نیاز به دقت بیشتری می شود.
124. باد شدید (Strong Wind)
بادهای شدید به جریان سریع و قوی هوا گفته می شود و می توانند تعادل کوهنورد را برهم زده و حتی چادر را از زمین جدا کنند.
125. بارش برف (Snowfall)
قطرات آب منجمد شده و به صورت برف به زمین می ریزند. بارش برف ممکن است رد مسیرهای رفته را بپوشاند و جهت یابی را سخت کند.
126. باران (Rain)
باران با بارش قطرات آب از جو به زمین همراه است و می تواند مسیرهای سنگی را لغزنده کرده و احتمال سقوط را افزایش دهد.
127. مه (Fog)
مه پدیده ای جوی بوده که به دلیل تراکم ذرات آب در هوا، دید افقی را کاهش می دهد. در مه غلیظ، کوهنورد باید با دقت کامل حرکت کند تا از مسیر منحرف نشود یا دچار حادثه نگردد.
128. توفان (Storm)
توفان پدیده ای جوی بوده که با بادهای شدید، باران و رعد و برق همراه است. در زمان وقوع توفان، بهترین تصمیم توقف و پناه گرفتن در مکانی امن خواهد بود.
129. نور خورشید (Sunlight)
نور مستقیم خورشید در ارتفاعات می تواند موجب سوختگی پوست و آسیب به چشم ها شود، بنابراین باید از عینک و ضد آفتاب برای محافظت از منافذ پوست استفاده کرد.
130. میزان رطوبت (Humidity)
رطوبت میزان بخار آب موجود در هواست که در صورت بالا بودن موجب تعریق بیشتر بدن شده و کوهنورد باید میزان آب مصرفی خود را تنظیم کند.
131. فشار جو (Atmospheric Pressure)
فشار جو نیرویی است که بر اثر وزن هوا بر سطح زمین وارد شده و با افزایش ارتفاع کاهش می یابد و می تواند باعث سردرد و تهوع شود.
132. یخ زدگی (Freezing)
یخ زدگی یعنی اینکه در دماهای پایین، وسایل و لباس ها به دلیل سرما یخ می زنند و کارایی خود را از دست می دهند.
نتیجه گیری؛ اصطلاحات کوهنوردی
آشنایی با اصطلاحات کوهنوردی در دنیای پر رمز و راز و هیجان انگیزش، به ایمنی و آمادگی کمک کرده و به درک بهتر در مسیر یاری می رساند. واژه هایی مانند قله، یخبندان، یخ زدگی، هوا زدگی، فشار جو، پناهگاه و کوله پشتی یا چادر، فقط بخشی از این اصطلاحات ویژه هستند. این کلمات در دسته بندی هایی همچون ابزارات، ایمنی و امداد، شرایط جوی و محیطی کوه و حتی موارد مربوط به کوه و طبیعت، تقسیم شده و برای صعودی هوشمندانه مفید خواهد بود. زیبا کمپ با ارائه محصولات مناسب در حوزه کوهنوردی و طبیعت، همراهی مطمئن و قابل اعتماد در این حوزه به شمار می آید.
سوالات متداول؛ اصطلاحات مهم کوهنوردی
آیا تفاوتی بین اصطلاحات کوهنوردی در فصول مختلف وجود دارد؟
بله، مثلا اصطلاحاتی مثل برف کوبی یا یخ بر بیشتر در زمستان کاربرد دارند.
چطور می توان اصطلاحات کوهنوردی را به کودکان یا نوجوانان آموزش داد تا در طبیعت ایمن باشند؟
با استفاده از بازی، داستان پردازی یا نقشه های ساده می توان مفاهیم را به آنان منتقل کرد.
